Ya?ad???m?z günlerin tarihin ak??? üzerine dü?ünmeyi kendili?inden tetikledi?ini söylemek abart? olmaz. Temelde içinde ya?ad???m?z uygarl???n s?n?rlar?n? göstermi? olmas? da bir istisna hali olarak kaydedilmelidir. Gerçi bunun uygarl???n sadece yirminci yüzy?l boyunca ya?ad??? tek istisna hali olmad??? da söylenebilir.
?nsan ya?am?n?n derinden etkilendi?i dönemler de?i?im ve dönü?ümün de kalp at??lar?n?n art??? momentlerdir. Ya?ad???m?z günlerin en belirgin ifadesi insan ya?am?n?n bir virüs taraf?ndan adeta bir hapishaneye maruz b?rak?lm?? olmas?d?r. Virüs ya?am?n sürdürülmesi için hürriyetlerin k?s?tlanmas?n? s?radan bir faaliyete dönü?türdü. Kitleler sessizli?in derinli?ine gömüldü. Üstelik bu durumun gerçekle?me süreci kitleler için gönüllü eylem olarak kar??l?k buldu. Asl?nda virüs ortada dola?an bir hayalet de?ildi. Ölümün meydan okumas? olarak uygarl???n bilincinde köklü bir kar??l?k bulmas?yd?. Modern uygarl?k ölüm dü?üncesini geriletmesiyle insan bilincinde bir anlay??? tetiklemi?ti. Modern bilim,t?p,ve onlarda de?er ve zenginlik ölümü sanki yenmi?ti.Bu durum modern insan?n belki de kibrinin bir kar??l???yd?. Aries’in ‘’Bat?l?n?n Ölüm Kar??s?ndaki Tavr?’’ çal??mas? ölüm dü?üncesinin insan bilincindeki izlerini takip ederek bir uygarl?k analizi ortaya koymaya çal??t?. Bu ölümün adeta sürgüne gönderilmesiydi. Uygarl?k ölüme kar?? zafer kazanm??t?. Modern t?bb?n hayat?m?zdaki egemenli?i de böylece olu?tu. Sa?l?k bir kiliseye dönü?tü.
Modern uygarl?k; bilim ve teknolojik ba?ar?s?, gökdelenler, k?talararas? füzeler, insan?n içinde kayboldu?u kentleriyle ve ba?ka bir sürü göstergelerle âdete ölümün sürgün edildi?i bir evrene insan? yerle?tirdi. Bu a??r?la?t?r?lm?? antromorfik evren filozof taraf?ndan ‘’ varl???n unutulu?u’’ olarak tarif edilmi?ti. ?nsan varl???n ve anlam?n rahminden hiçli?in çölünde uygarl???n konforunda sahteli?in dans?yla çevrelendi. Nesnelerin hakimiyeti ölümün sürgün edildi?i bir tezgah?n s?radanl???n? unutturan bir bilinci istihdam eder. Pandemi günlerinin belki de çok sonradan duyulacak ç??l??? insan?n nesnelerin esaretine kar?? anlam?n geri dönü?ü olacakt?r.
?nsan hayatta kalmaya çal???yor. Pandemi günlerinde uygarl???n görkemli ?ehirleri de modern nihilizmin de çökü?ünün sessizli?ine teslim oldu. Uygarl?k virüsün meydan okumas? kar??s?nda bilimi bütün ?iddetiyle göreve ça??rd?. Virüsün kayna??na ili?kin dedikodular ve spekülasyonlar bile modern uygarl???n tehditlerini gizlemeye yetmiyor. ?nsan eve döndü. Metan?n kutsal? olan piyasa diyalekti?i de tarihin bir ironisine dönü?tü.
Amerika’y? ke?feden, uzaya fetihler düzenleyen uygarl?k insan?n anlam? konusunda üretti?i postmodern perdelemelerde y?rt?lm?? oldu. Ölmeyecekmi? gibi gökdelenler in?a eden insan kendisini ölümün meydan okumas?yla kar?? kar??ya buldu. Pandeminin yaratt??? ontolojik panik ?nsan?n anlam? konusunda belirsizli?i kar?? konulamaz bir seviyeye ta??yarak modern uygarl???n camdan kulelerinin y?k?lmas?na yol açm??t?r.
Kaos ve düzensizli?in düzenini covitleyen bir yar? canl? neo-liberalizmin ve çürümü? kapitalizmin elitlerine ait sinir uçlar?n? kesti, körle?tirdi.
Toplumsal in?as? için gerekli r?zan?n zorunlu illüzyona dönü?mesine sebep oldu. Bunlara ait medyatik araçsallar de?i?ime u?rad?. Bilgi ve sermaye monopolleri standarts?z bir alg? yönetimine yöneldiler. Birey fildi?i kulede atomize edildi. Toplumun kontrol mühendisleri ?a?? kald?lar.