Önümde betondan bir duvar var aln?m? çarpa çarpa y?kmak zorunda oldu?um. Mutlulu?unu bana sat çocuk! Ac?, saçlar?m?z? ok?ayarak kendisini masum bir çocuk gibi kabullendirmi? ç?plak bir hiçlik duygusudur. Gözya?? döken yaln?z bir de?iliz ac?lar?m?z da. En yak?n?m?z?n yas?n? tutarken al??kanl?klar?n?n çocu?u haline gelir. Dünya ak?ls?z bir ?eydir ama biz onu taklit ederiz. Oysa al??kanl?klar? çocuk olanlar hayata hiç al??mam??lard?r. Her ?ey çürür biz de ama önce kaybettiklerimiz zihnimizdeki varl?klar?. Cehennem ba?kalar?d?r derler. Ya ba?kala?m?? sen nas?l bir cehennem olursun? “Ölüler ölülerini gömsün, demi?ti” Hz. ?sa. O kadar çok ölü var ki kalplerimizde sanki fukara mezarl???. Dü? gücünün tuvaline terk etmi? metruk ?ahsiyetlere dönü?tük. Kalbimizi d??arda b?rakt?n. Akl?m davetsiz bir misafir, kap?y? tekmeliyor bir kuzgun gibi u?ursuz ama bense, kendimi.
Kefesine hoyratça koyulmu?uz, dünya kadar a??r?z. Di?er kefesinde bo?luk var o bizde a??r.
A?a??daki misale benzemiyor mu, yoksunlu?umuz mecburi yan?lt?c?l??? “Bisikleti çal?nan çocuk h?çk?r?kla a?l?yordu. Ya?l?ca bir adam yakla?t? ve "Ey o?ul çal?nacak hiçbir ?eyim olmad? benim; gençli?imden ba?ka; onu da ben çald?m kendimden. Ald?m yere çald?m. Sen üzülme. En de?erli ?eyin gençli?in. Onu da senden ba?kas? çalamaz senden. “ dedi...
Çocuk, amca “kalemimiz ba?tan k?r?lm?? bizim. Öksüzüm ondand?r s?z?m benim” dedi.
?htiyar, ben derdini bir bisiklet sanm??t?m. Me?er bin s?kletmi?, aldanm???m.” Bir dipnota dönü?tük, yazar?na küskün olan. Bir kitap sahifeleri kanla bezeli. Uzanamayaca??z göklere saplanm?? bir m?zrak gibi ya??yoruz. Hiçli?e yamalanm?? bir h?çk?r?k gölgesi. Tenindeki morluklar? ruhundaki morluklardan medet uman.
Ü?üyen elleri vard? o çocu?un cepleri yoktu. ?a??rma ama; gidiyorum. Kendimizden kendimize firar ediyoruz. Sorma o çocuk halen çocuktur. Y?llar bedeni törpüler ama ruhu o solgun çocu?a m?hlan?r. Kald?r?mda de?ildir art?k ama yüre?imize dikti?imiz mezar ta??nda. Sor bakal?m hangi a?k daha büyük. Dillere dü?üp me?hur olan m? yoksa gö?se dü?üp onu da?layan m?? Yokluk sermayende hiçli?in hamall???n? yapan cüce insanlar. Nasipsiz adanm??l?klar?m?z bizi hiçle?tiriyor. Yanl??lara yanm??l?klar?m?z? kirletiyoruz. Hiçle?mi? bir hiçselle?me!
Sessiz ç??l???n, içimde ç?? kopar?r, üzerine çi? dü?mü? diken yapra?? olurum, sen olurum da ölürüm.