Aşk...
Aşk Yaratanı illiklere kadar hissediş…
Varlığını tamamlama çabasında binlercesi…
Çok azına nasip olan ilahinin takdiri…
Nefeslerin senkronize olduğu…
Var olmanın sonunda varlığı tamamlayış…
Her zerrenin ona döndüğü…
Öze dönüşle gelen kendine varış…
Ritimlerin birleşeceği kalp ile karşılaşış ve sonrası…
Kimse görmesin diye sarıp sarmaladığın o yüreği
Hiç tanımadığın biravuç içine bırakıp,
Yukarıdansessizceona olanlarıizleyiş…
Hakikate varışa tüm yok oluşları gömüş…
En iç de olanın zamanlanmış zamanlıda çıkışı…
Dünyadayaşanan cennet…
Yağmur sonrası toprak kokusu…
Bir bardak demli çayın verdiği huzura eş...
Varlığıyla her şeyi sıradanlaştıran…
Nereye ait olduğunu hatırlatan…
Tek gerçek…
Ruh da arzı endam eden...
İdrake vesile ifratın doruğu Aşk…
Delirmeye ramak kala…
Fark eder mi deliriş?
Ne de olsa;
AŞK ÖVÜLMÜŞ BİR DELİRİŞ!