“Socialis", Latincede dostluk, yolda? anlam?na gelir. Terminoloji olarak toplumla ilgili olan anlam?nda kullan?l?r. Namus kavram? da dostluk demek; “namus'u ekber” Cebrail a.s.’nin di?er nam?d?r. Emanete en sad?k olan. Dostluk sad?k olunmas? gereken en yüksek de?erdir. Toplum sözle?mesinin temel besleyici kökeni olarak bu durum sosyal sözle?me olarak kar??l?k bulur. Tarih dostluk kavram? ötesinde güç ili?kilerinin de alan?d?r. Toplumun olu?umu bu farkl? ve çat??an dinamikler üzerinde yükselir. Dostluk ve  ?iddet toplumun olu?umunda rekabet eden süreçlerdir. Rumenler e?lerine "societa meu" , e?im, yolda??m derler. Toplumsal?n temellükü bu etkile?im zemininde varl?k bulur. Be?eriyetin kadim tarihi bu in?an?n hangi zemini esas al???na göre farkl?l?k gösterir. Birey dünyaya geldi?inde kendini bu yap?n?n içinde bulur . Bireyin bu yap?ya kat?l?m? duygusal, sosyal ve rasyonel eylemler düzeyinde toplumsal katmanlar? olarak geçerlilik bulur. Bu eylemlerin sürdürümünde birey kendi öznel dünyas?n? da katarak bir toplumsalla?ma ortaya koyar. Toplumun ?iddete dayal? kurumsalla?m?? evreni bu yönüyle  toplumsal eylemin dilini sürekli tahkim eder ve s?n?rlar. Dilin s?n?rlar? eylemin s?n?rlar?n? olu?turur. Dostluk bu ?iddete dayal? evrende bireyin otantisite aray??? olarak bir dünya ve toplumsall?k aray???d?r. Dostluk egemen bir toplumsall?ktan ‘’kaç?? çizgisi’ ’olarak anlam kazan?r. Toplum genel olarak bak?ld???nda herkes olarak bir entitedir. ‘’Herkes ve hiçkimse’’ insan?n bir nihilizasyonudur. Toplum kavram? burada bir isimsizle?tirmedir. Dostluk bu isimsizle?tirmeye kar?? bir in?ad?r. Hiç kimseye bir itirazd?r. Kurumsalla?m?? toplumsal?ktan bir kopu? olarak bir aidiyetin tesisidir. Toplum ve halk kavramlar? bir soyutlama olarak modernite düzleminde ortaya ç?km?? epistemolojilerdir. Dostluk ve a?k   adeta insan?n kendine dönü?ü ve varl???n? anlama çabas?d?r. Dostluk a?k gibi formal olandan bir kopu? talebidir. Bu yönüyle bu iki be?eri durum sosyolojik ve politik olan?n hegemonyas?n?n d???nda bir düzlemde bir dile dönü?me çabas?d?r. Nesnele?me ve metala?man?n dünyas?na da bir vedad?r. Modern toplumda bir çok altkültür bu temel toplumsal kodlamalara kar?? bir yeni evrenler olarak görülmelidir. Altkültür kavram? genelde sosyoloji söyleminde bazen pejoratif bir gönderimle kullan?l?r. E?de?erli ili?kili ak?lc?; de?ere yönelik eylemlerde bulunan insan özel anlam yükledi?i anlam? bir kutsal i? olarak görür. Dostluk bu yönüyle ileti?im ve dilin dirili?idir. Bir anlam in?as? olarak dostluk ileti?im içinde ortaya ç?kar. Toplumsal gerçekli?in tasarlan?p düzenlendi?i süreç bir bak?ma sosyalle?medir. Dostluk bu politik toplumsall??a alternatif bir toplumsalla?mad?r. Dost meclisi’ tabiri bile bu alternatif mahremiyetin bir s???nak olu? ve alan olarak görülmesini vaaz eder. Alternatif mahremiyet d?? dünyan?n ?iddetine kar?? dostlu?un ebedi dünyas?na kar?? anlam?n ülkesidir.

Terentius “onunla her ?eyi payla?mak zevkinden mahrum kal?nca, hiçbir zevki tatmamaya karar verdim” demi?tir. Bahsetti?i dostluk günümüz bak?? aç?s?yla bahsetti?i dostluk birlikte sessiz kalmaktan çekinip bo? laflar etme gere?i duymad???m?z, ayn? fikirde olmasak da uzla?abildi?imiz, girdi?imiz sava?lardan biraz daha güçlenerek ç?kt???m?z insanlarla olan m?d?r?

Ya da Aristo “dostluk bir ruhun iki farkl? bedende ya?amas?d?r” derken neyi kasdetmektedir? Kendimizi saklama gere?i duymad???m?z, ac? gerçekleri yüzümüze  rahatça söyleyebilen, co?kulu bri an?m?zda ke?ke o da olsayd? diyip telefona sar?ld???m?zda bu saate ne oluyor demeden payla?an m?d?r?

Ya da belki kayna??p iç içe geçme halidir.

Anais Nin ise ?öyle söylemi?tir:

“Each friend represents a world in us, a world possibly not burn until they arrive, and it is only by this meeting that a new world is born.”