Günümüz bilimsel bulgulardanhareketle bilim dünyası, beynin işlevlerinin açıklanmasında, en iyi örneğin, her şeyin özünün atomaltı dalgasal ve titreşimlerin oluşturduğu “hologram” olduğunu kabul etmektedir. Pribram 1970`li yıllardakuramının doğruluğunu kanıtlayacak yeterli belge elde etmişti. Ek olarak beynin anamerkezinin belli bantlardaki frekanslara tepki verdiğini bulmuştu. Ancak onu rahatsız eden konu, beynimizde görüntü değil de hologram oluşuyorsa neyin hologramı oluşuyordu ve gerçek ne idi. Örneklemek gerekirse bir masa çevresindeki topluluğun anlık resmini çekip, resimde birbirlerine girmiş dalgalar yığını görseniz acaba hangisiningerçek olduğunu öğrenmek içinya gözlemcinin gördüğü dünyayıya dabeynin algıladığı dalgalar mı konusu gündeme gelir. “Holografik beyin” örneğinin mantıksal sonucu şu;özgün gerçek diye gördüğümüz dağ, deniz, ağaçlar, evler, lambalar, fincanlar gerçektevar değil; veya en azından, bizim algıladığımız gibi vardeğildir. Belki de gizemselcilerin vetasavvufçularınçağlardır söylediği gibi, gerçek ya da getçeklik, yalnız bir hayal boyutunda yaşadığımızdır ve asıl olan dalgalardan meydana gelen bir senfoninin ezgileridir. Nörofizikçi Pribram, asıl burada takıldı; konunun kendi dışında olduğunu düşünüp araştırınca da fizikçi David Bohm’un çalışmalarını buldu. Böylece hem kendi sorusunun yanıtını aldı, hem de “tüm evrenin hologram yapıya sahip olduğunu” öğrendi.

David Bohm’un evrenin holografik yapıya sahip olduğu savı, atomaltı parçacıkları araştırması sırasında başladı. Kuantum fizikçilerinin şaşırtıcı gerçeği, maddenin bölünebilir en küçük parçasına geldiğiniz zaman, ulaştığınız, parçanın normal davranış göstermediğidir. Çoğumuz elektronun, çekirdeğin etrafında dolaşan minicik bir küre olduğunu düşünürüz. Ancak gerçek bu değildir. Elektron bazen parçacık davranışı gösterebilir, ancak genişlik, uzunluk ve derinlik gibi hiçbir ölçümlemeye gelmez. Yani bildiğimiz imgelerden değildir. Fizikçilerin diğer bir buluşuda elektronun gerek parçacık, gerekse dalga özelliği gösterdiğidir. Bir elektronu kapalı bir televizyon ekranına yönlendirirseniz küçük ışık noktası elde edersiniz ki bu onun atomaltı parçacık özelliğindendir ancak tek özelliği de değildir. Aynı zamanda enerji bulutu şeklinde uzayda dağılan bir dalga gibi de davranır. Hiçbir atomaltı parçacığın yapamayacağı biçimde, iki deliği olan bir engelden, ikisinden de aynı anda geçebilir. Elektronlar birbirleriyle çarpıştıklarında girişim örnekleri meydana getirirler. Yani hem parçasal hem de dalgasal özelliği gösterirler. Bu davranış değiştirme özelliği tüm atomaltı parçacıkları için geçerlidir. Daha önce yalnız dalga hareketi gösterdiği sanılan herşey içinde aynen geçerlidir. Gama ışınları, x ışınları, radyo dalgaları gibi tümüdalgasal ve atomaltı parçacık özelliği gösterir. Bu iki özelliği gösteren şeylere fizikçiler “Kuanta” demektedirler ve evrenin ana dolgusunun yani özünün ve tek boyutsal gerçekliğin olduğuna inanmaktadırlar. Belki de en hayret verici olay kuantanın yalnızca, bizim baktığımız zaman atomaltı parçacık özelliği göstermesidir. Fizikçiler, elektronun bakılmadığı zaman, devamlıdalgasalhareket gösterdiğini deneyle bulmuşlardır. Bir yılanın çölde kum üzerinde gittiği gibi, düz hareket ettiğini sandığımız şeylerin aslında, dalgasalhareket yaptığını düşünün. Fizikçi Nick Herbert, dünyayı, yalnızca baktığımız zaman madde görüntüsü veren, aslında durmaksızın akan bir dalgasalbir çorba niteliğindeolduğunubelirtmekteler. Bohm’un bulduğu en ilginçdurumlardan biri de bağımsız görünen atomaltı parçacıkların birbirleri ile bilinçsel ilişkisidir. Kuantum fiziğinin kurucu babalarından Neils Bohr, atomaltı parçacıkların yalnızca bir gözlemci tarafından izlendiğinde meydana çıktığına göre, parçacıkların özellikleri ve davranış biçimselliğikonusunda görüş bildirmek anlamsızdır sonucunu çıkarttı. Elektronların gözlemci olmadan da var olduğunu temel aldı. Bu esasla atomaltı parçacıkların bilimle açıklanmayı bekleyen bir boyutu olduğunu buldu. Bu duruma “Kuantum Gizilgücü” adını verdi. Tüm uzayda var olduğunu, yer çekimi ile mıknatıssalalanların aksine, etkisinin uzaklıkla azalmadığını ortaya koydu.

Kuantumgizilgücü, parçaların bilinçli tümel akıl tarafından düzenlendiğinisöyler. Bohm, atomaltı parçacıkların bağımsız olmadıklarını söylemekten öte, görünmez ancak herşeyi düzenleyen bilinçli egemen bir sistemin ve gücün varlığına öncelik verdi. Bu, akışkandaki ve süper iletkenlikteki elektronların hareketlerini açıkladığı gibi, ilişkilerini de göstermektedir. Yani Kuantum Gizilgüç, elektronların gelişi güzel dağılmadığını, kendi başına hareket eden bireylerin oluşturduğu bir pazar kalabalığı gibi değil, düzenli bir bale dansı gibi olduğunu açıklamaya çalışır. Atomaltı parçalarınınbirleşerek meydana getirdiği bir makine değil, yaşayan canlı birvarlığın bütünlüğünü oluşturan parçaları görür. İlginç bir sonuç da, Bohm’un kuantum fiziği açıklamasına göre, atomaltı parçacıklarında durağan bir yer söz konusu olmayacağı için uzayda her yer eşittir ve herhangi birşeyi başkasından ayırmak olanaksızdır. Gerçekten Kuantum  Gizilgücü uzayda geçerli olduğuna göre, tüm parçacıklar, mekansız olarak birbiri ile bilinçsel ilişkidedir. Ayrıca evrende sonsuz sayıda sınıflandırılabilecek bilinçli düzensırası olabileceğini söyledi. Bundan dolayı da, düzensizlik dediğimiz dağılımların da, belki de çok yüksek düzeyde, bizim bilemediğimiz, çözümlemeyediğimiz ya da algılamayadığımız bir düzenin parçası olabileceğini açıkladı.

Hologramıinceledikçe,holografik film üzerindeki girişimlerin, düzensiz gibi görünmesine rağmen gizli bir düzen içerdiğini buldu. Bohm, düşündükçe daha çok ikna oldu ve evrenin akan dev bir hologram olduğu kanısına vardı. 1980 yılındada bu görüşlerini açıklayan “WholenessAndTheImplicateOrder” adlı kitabı ile bu görüşlerini açıkladı. Bohm’un en önemli tespitlerinden biri ise, günlük yaşamımızın gerçekte bir holografik görüntü olduğu idi.Varoluşun derinliklerindeki gizli bilinçli iradeyi vurgulayarak, fizik dünyamızın görüntüleri ile imgelerin doğumunun, bir holografik filimden, hologramın doğumuna benzediğini söyledi. Bu en derinde saklı gerçeğe “gizli”,var olan dünyamıza da “görünür” düzen dedi. Böyle söyledi, çünkü evrendeki tüm şekillerin, bu görünür ve gizli gerçeklerin sonucu olduğunu gördü. Örneğin elektronların, uzayda her zaman var olmalarına rağmen,yalnızcaincelendiklerinde ortaya çıkmalarını, bu gerçeğe bağladı. Holografik filmi de aynı şekilde gizli, hologramı da görünür, diye değerlendirebiliriz. Bu iki düzen arasındaki devamlı akış, atomaltı parçacıkların,eksi bir elektronla bir pozitrondan oluşan ve hidrojen atomuna benzeyen kararsız bir yapı olan pozitronium atomunda nasıl şekil değiştirdiğini açıklamaktadır. Bu şekil değişiklikleri tek gibi görünebilir, örneğin, bir elektron gizli kısma geçerken; bir ışıközü olan foton çözülüp, görünür duruma gelip onun yerini alabilir. Bu da kuantanın bazen parçacık, bazen dalga özelliği göstermesinin açıklamasıdır. Hologram, duruk bir görüntü olduğundan, evrendeki katlanıp açılmalardan meydana gelen etkin hareketi, Bohm, “holomovement” yani holohareket ya dabölünmüş bütünlük olarak adlandırdı. Atomaltı düzeydeki yetersizliği, ancak dalgasal ya da atomaltı parçacıklardan oluşan holografik hareket açıklar. Bir şey holografik olarak düzenlenirse, orada her türlü mekan anlayışı kalkar. Ayrıca holografik filmin küçük bir parçasının, tümdeki bilgiyi taşıması, bilginin de mekansızca dağıldığını gösterir.

Evrendeherşey, gizli ve bilinçli bir iradenin kesintisiz holografik yapısı olduğundan; parçalardan söz etmek anlamsızdır. Bu muslukları, ana kaynağın parçaları olarak anlatmaya benzer. Bu yüzden elektron, ilk temel madde değil; holohareketin bir görünüşüdür. Evrendeki herşey bir halının motifleri gibi tüme bağlıdır. Einstein, uzay ve mekanın, birbirine bağlı olduğunu söylediği zaman dünya hayret etmişti. Bohm bu görüşü bir basamak daha yükseltti ve “evrende herşey birbirinin devamı olarak süreklilik göstermektedir” dedi. Bunu göz önüne alınca, herşey, aynı şeydir; “Som, Bölünmez, Tek” kavramıdır.

Gerçeklikte evrende, canlı ve cansız ayırımı anlamsızdır. Hareketli ve hareketsiz maddeler ayrılamıyacak kadar iç içedir ve yaşam da evrenin bütünlüğü içinde sarmalanmıştır. Bilincin, yaşamın ve gerçekte herşeyin evrenin dokusunu oluşturması, şaşırtıcı sonuçlar verir. Hologramın bir parçasının, tümün özelliklerini içermesi gibi; eğer ulaşmasını bilirsek, baş parmağımızın ucunda Andromedagalaksisini bulabiliriz. Kleopatra ile Sezar’ın buluşmasını da.İlkesel olarak, geçmiş ve gelecek, uzay ve zamanın, küçük bir kıvrımında yer almaktadır. Aynı şekilde, bedenimizdeki her hücre, tüm evreni içerir. Her yağmur damlası ve her yaprak da.

Dolayısıyla bilim dünyası, atomaltıboyuta inerek, oradaki gerçekliğin, bizim kendi algı boyutumuzdan çok farklı olduğunu bulan, böylece evrende bağımsız ve tek tek nesneler olmadığını bize anlatarak, evrendeki herşeyin birbiriyle bağlı ve birbirine özdeş olduğunu ortaya koyan kuantum fiziğinin bulunuşudur.

Tüm varedilmişlerin aynı bütünün parçaları olduğunu, dolayısı ile hepsinin özlerinin bir ve birbirine eş bulunduğunu, her birinin bütünün bilgisini içinde taşıdığını, ve ona uygun gelişme sağlanırsa, bütünün tam görüntüsünü yansıtabileceğini ileri süren, tüm bilgilerin her an ve her yerde kullanıma hazır bulunduğunu söyleyen, böylece de tüm evrenin birbirinin kardeşi, üstelik insanın kendisi olduğu bilgisini simgeleyen, hologram kuramıdır.

Hucurat Suresi 49.13 ayetinde; “Ey insanlar! Kuşku yok ki, biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizi tanımanız için sizi milletlere ve boylara ayırdık. Allah yanında en değerli olanınız, O'na karşı gelmekten en çok sakınanınızdır. Kuşkusuz Allah tam anlamıyla bilendir ve bilgili olandır.” diye bildirilir.

Bu ayette, özvarlık olan tek nefisten yaratılan insanlığın çeşitliliklere ayrıldığını ancak aslında yukarıda anlattığımız gibi her bir özvarlığın doğasında atomaltı boyutunda holografik bir yapı taşıdığını belirtmektedir. Her bir ruh ve bilinç bütün içinde bir bütündür ve var olan ve varolmuş tüm diğer ruhlar ve bilinçlerle bağlantı halindedir.

Cennetle ilgili olarak ise;

Ali İmran Suresi 3.133 ayetinde;“Rabbinizin bağışına, genişliği göklerle yer arası kadar olan ve Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan cennete koşun.”

Hadid Suresi 57.21 ayetinde; “Rabbinizden bir bağışlanmaya ve eni, gökle yerin genişliği kadar olan, Allah'a ve Resulüne inananlar için hazırlanan cennete yarışırcasına koşun. İşte bu, Allah'ın bağışıdır. Onu dilediğine verir. Allah, büyük bağış sahibidir.”

Derken, eğer özvarlık olan nefis bir sürekliliğin parçası idiyse ve varolan ve ölmüş bulunan tüm ruhlar ve bilinçlerle ilişki halinde olmakla kalmayıp diğer tüm atomlar, organizmalar ile zamanın ve mekanın içinde bir ilişki içindedir. Bu “gerçekliğin” ikinci aşamasında şu akla gelir. Eğer bu gerçeklik her bir atomun bir diğer atom ile ilişkide olduğu bir gerçeklik ise, evrenin merkezinde sayılan bir atom, en kenarındaki ile de ilişkilidir. Eğerbu evren atomaltı boyutundaki holografik temeller üzerine kurulmuşsa gerçekleşebilir. Şimdi bu iletiyi altıncı yüzyıldaki Arap toplumuna verdiğini düşünecek olursak ve onların kafalarını hologram gibi bir terimle karıştıramıyacağını, en iyi şekilde tanımlamış diyebiliriz. Her şeyin birbiri ile bağlı olduğu bir evrende zaman tüm anlamını yitirir ve Kur’an’ın değişik yerlerinde şöyle ele alınır.

Hac Suresi 22.47 ayetinde; “Bir de senden acele azap istiyorlar. Oysa ki Allah asla sözünden vazgeçmez. Kuşkusuz Rabbinin yanında bir gün, sizin saydığınız bin yıl gibidir.”

Mearic Suresi 70.4 ayetinde;“Melekler ve Ruh ona süresi elli bin yıl olan bir günde yükselir.”

Bildirinler Allah açısından ele alınıldığında zaman anlamsızlaşır, çünkü o zamandan ve mekandan uzak, öte ve dışında olandır. Gelecek bir zaman içinde insan içinde bu durum olası olacaktır.

Öyleyse, evrendeki tüm yaratılmışların özündekiteklikbilincinin gerçekliğindeyaratana şüküryolculuğunda okyanusta bir damla olmaya var mısınız?